പ്രണയം അങ്ങനെയാണത്രേ 

പറയാനും വയ്യ 
പറയാതിരിക്കാനും വയ്യ

ഓർക്കരുത് എന്ന് ആയിരം തവണ 
സ്വയമോർമിപ്പിക്കുംബോഴും 
ഓർത്ത്‌ പോകുമത്രെ

വേദനയാണെന്ന് അറിയുമെങ്കിലും
ആ വേദനയിൽ അലിയുവാൻ
സുഖമാണത്രെ

സ്വപ്നങ്ങളിൽ ജീവിക്കുമത്രെ
ഒടുവിലാ സ്വപ്നത്തിനായി
എന്തും ചെയ്യുമത്രെ

ഇഷ്ട്ടമില്ലത്രെ പിണങ്ങുവാൻ
എന്നിട്ടും നിൻ പരിഭവം
കാണുവാനായ് മാത്രം പിണങ്ങുമത്രെ

പിന്നെയാ ഇണക്കത്തിനായെന്നും
കൊതിക്കുമത്രെ

ഞാൻ പെണ്ണും നീ ആണും
എന്നൊന്നും ഇല്ലത്രെ
ഇവിടെ നമ്മൾ രണ്ടിണ
പ്രാവുകളത്രെ ശുഭനിറമണിഞ്ഞ
പ്രാവുകൾ

ഞാൻ കുറിക്കുന്ന വരികളിലെല്ലാം
നീ മാത്രമാണത്രെ

ഞാൻ നോൽക്കുന്ന വ്രതപുണ്യവും
നിനക്കുമാത്രമത്രെ

എന്റെയീ കവിതയും
അതിനുള്ളിലെയീ
മനസ്സും നിനക്ക് മാത്രമത്രെ

വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാലും
പിന്നെയും വേണ്ടിയത്
പ്രണയം മാത്രമത്രെ

വിരഹമെത്രെ വന്നെങ്കിലും
പനിനീരെത്രെ കൊഴിഞ്ഞെങ്കിലും
വെറുക്കുമോ മനുഷ്യൻ
പ്രണയത്തെ ഒരിക്കലെങ്കിലും