മനസ്സിലൊന്നുമില്ല 

എഴുതാനും ഒന്നുമില്ല 

അല്ലെങ്കിലും മടുപ്പ് പിടിച്ചാൽ പിന്നെ 

മനസ്സിനെ നിലയ്ക്ക്‌ നിർത്താൻ 

വലിയ കഷ്ട്ടമാണ് ..!

അപ്പോൾ പിന്നെ നല്ലത് തിരികെ
പോവലാണ്

എങ്ങോട്ട് എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഇപ്പോളെന്താ
പറയുക 

അത്ഭുതത്തോടെ ലോകത്തെ നോക്കി കണ്ട
ബാല്യത്തിലെക്കോ ...?

കാലത്തിനൊപ്പം നടന്ന കൌമാരത്തിലെ
ഉറക്കമില്ലാ രാവുകളിലെക്കോ ?

അതോ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഉയരത്തിൽ
ചേക്കേറാൻ തുടങ്ങിയ യൌവ്വനരംഭത്തിലെക്കോ

അതോ ഒന്നുമല്ലെന്ന തിരിച്ചറിവിൽ പാതിവഴിയിൽ
നഷ്ട്ട സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച്
ജീവിതത്തോടു വിടപറഞ്ഞു തുടങ്ങിയ
നേരത്തിലെക്കോ ...?

ഇല്ല ഇനിയുമൊരു തിരിച്ചു പോക്ക് വേണ്ട 

പേടിപ്പിക്കുന്ന സ്വപ്നമായി ഇന്നും വാരാറുണ്ട്
യക്ഷിക്കഥയെ വെച്ചും ഭയാനകമായ
ചിന്തകൾ...! പേടിക്കുന്ന ഓർമ്മകൾ
പലപ്പോഴും ഉറങ്ങാൻ സമ്മതിക്കാതെ
കണ്ണുനീർപ്രവാഹം നിലയ്ക്കാതെ

വിറയ്ക്കുന്ന വിരലുകളാലേ അക്ഷര വടിവൊപ്പിക്കാതെ
ഫോണിന്റെയരണ്ട വെട്ടത്തിൽ
ആരെയുമുണർത്താതെ
നിറയാറുണ്ട് വെളുത്ത പ്രതലങ്ങളിൽ
ഉപ്പുരസവും മഴിനീലയും കലർന്നെഴുത്തുകൾ
ഇന്നത്തെ ഹൃദയം തുറന്നെഴുത്ത്
നാളത്തെയടുപ്പിലെ ഒരുപിടി ചാരമായി മാത്രം മാറാൻ

എന്നുമുതലാണ് സ്നേഹത്തെ പേടിച്ചു
തുടങ്ങിയത് 

മുറുകെ പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ച ബന്ധങ്ങൾ
വിഷമായി ദഹിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ 

നീറുന്ന വേദനയ്ക്കൊപ്പം
പരിഹാസവും ആയെതെന്നാണ് ..?

ഒന്നും മോഹിച്ചിരുന്നില്ല ഒരിക്കലും
പിന്നെയും പിന്നെയും 

എന്തിന് എന്നെ മാത്രം വിഡ്ഢി
വേഷമേറെ കെട്ടിച്ചു നീ ചിരിക്കുന്നു 

അണിയറയിൽ കരഞ്ഞു
അരങ്ങത്താടുന്ന കോമാളി തന്നെയാണോ ഞാനും

ഇല്ല ...ഇനിയൊരു തിരിച്ചു പോക്ക് വേണ്ട
പേടിയുള്ള പകലുകളും
രാവുകളും 

ഇനിയുമെന്നെ ഭയപ്പെടുത്തിയാലും
ഇല്ല ഇനിയൊരു തിരിച്ചു പോക്ക് ...